Uniwersytet Wrocławski „Na Piasku” we Wrocławiu

Budynek Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego „Na Piasku”, jest dawnym klasztorem augustianów. Obiekt budowano etapami na wcześniejszych obiektach pochodzących z drugiej połowy XIII do XV wieku. Pod kierunkiem budowniczego Johanna Georga Kalckbrennera / w latach 1709 – 1717 / jako pierwsze powstało skrzydło zachodnie. Kolejno kończono budowę skrzydła południowego i północnego / 1730 / oraz skrzydła wschodniego a skrzydło wschodnie dopiero 82 lata później / 1797 -1802 /. Prace kamieniarskie wykonali Marcin Norblitz, Józef Dittrich oraz Urban Rauscher. W latach 1800 –1867 część budynku zajmowała szkoła budowlana. Po sekularyzacji zakonu w 1810roku w budynku mieściła się biblioteka oraz muzeum. Pod koniec II wojny światowej, w roku 1945, swoją siedzibę miało tu dowództwo Festung Breslau. Po działaniach wojennych zniszczony obiekt zabezpieczono, a następnie przystąpiono do odbudowy wg projektu M. Bukowskiego. Do odbudowanego klasztoru przeniesiono zbiory specjalne Biblioteki Uniwersyteckiej, m.in. największą w Polsce kolekcję rękopisów i starodruków (zawierającą ok. 3200 książek wydrukowanych przed 1501 r.), a także bogate zbiory graficzne i kartograficzne.